آر. جی. کالینگوود در سال ۱۹۴۳ درگذشت. اما شاید فقط پس از مرگ او مورخان بهتمامی دین خود را به او تشخیص دادند. در این کتاب که پس از مرگ او انتشار یافت و بهعنوان واپسین کلمات مردی توصیف شده که ندای برجستهی زمان ماست»، وی به بررسی چگونگی بالیدن مفهومی جدید تاریخ از هرودت تا به امروز پرداخته است. به نظر کالینگوود، «تاریخ در کتاب ها و اسناد گنجانده نشده است. تاریخ فقط در علاقه و مشغولیت کنونی مورخی زنده است که این اسناد را تفسیر می کند و به این طریق حالات ذهنی را که به کنکاش دربارهی آن می پردازد، از نو در خود احیا می کند.» دستنوشتهی این کتاب که یکسان مورد علاقه ی مورخان و فیلسوفان است، پس از مرگ کالینگوود توسط پروفسور تی.ام. ناکس ویرایش شد. ناکس خود نیز پیشگفتاری کوتاه دربارهی کالینگوود در مقام انسان و فیلسوف نوشته است. کالینگوود، در سال های ۱۹۳۵ تا ۱۹۴۱ استاد فلسفهی متا فیزیک در دانشگاه آکسفورد بود. از جملهی کتابهای اوست: «مفهوم کلی طبیعت» و «زندگینامهی خودنوشت» و «مبانی هنر».
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .