تو با جاذبه ی مغناطیسی کنترل می شوی و تمام جهان در سرعت بخشیدن به پایانت درگیر می شود. اگر بتوانیم تمام روزها را برگردانیم باز هم فقط به اندازه ی بچه ها می فهمیم، اما در عوض تجربه های زیادی اندوخته ایم. برای مرتب کردن این تجربه ها که به هیئتی کلی به سرعت در حال عبورند، بهتر است آنها را به صورت اشکال خیالی تصور کنیم. مثل یک فیلم کمدی که با دور تند از آخر به اول نمایش داده می شود. احتیاج ما به تنظیم سریع، جزئیاتی را که باعث سرگرمی، توجه و درنگ بچه ها می شوند، حذب می کند. هنر راه نجاتی است برای رهایی از این سرعت بی نظم و آشفته؛ وزن و قافیه در شعر، ملودی در موسیقی، شکل و رنگ در نقاشی. با این حال احساس می کنیم داریم با شتاب به سمت زمین سرعت می گیریم تا...
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .