هان، ای شرم
سرخیات پیدا نیست!
شکسپیر، هاملت، پردهی سوم
رنگ شرم، سرخ است؛ رنگ خشم و عصیان. تجربهی حس شرم، سرخی حاصل خشم به خود و در پی آن، تمایل به عصیان علیه خود است؛ خود چه به مثابه یك فرد، و چه یك گروه، یا سازمان، یا طبقه و یا یك ملت. از ھمینرو چه كمیاب مینماید این سرخی! آن ھم برای ما ایرانیان كه چه بسیار از نگریستن به خود و نقد خود گریزانیم و بنابراین چه اندك سرخ میشویم.
شما می توانید با ثبت نظر و امتیاز خود ما را در بهبود محصولات یاری رسانید .